Znalezionych wyników: 7

Mika,

nigdy nie zapomnę Twojego męża.
Pozostanie dla nas wszystkich wielkim bohaterem!
To co się stało jest tak okrutnie niesprawiedliwe!!!

Straciłam wszystkich swoich bliskich w innych okolicznościach....
Wiem, że dziś wydaje Ci się, że nie da się dalej żyć,
Ale DA SIĘ!!

Życzę Ci dużo, dużo siły!
Strasznie wspołczuję.

Marjanna

Mika,

ściskam serdecznie Ciebie i męża i przesyłam w Twoją stronę całą siłe i emocje, dzięki którym funkcjonuje....
i ciągle wierzę...

marjanna

Mika,

mam nadzieję, że mąż już po przyjęciu leku,
i że czuje się lepiej niż po chemii.

Czekamy na informacje od Ciebie.

pozdrawiam ciepło
Marjanna

Mika,

wspaniała wiadomość!
Przede wszystkim, że guzki zmalały.
No i że nowe lekarstwo jest już blisko!!

Trzymaj się dzielnie WOJOWNICZKO -))

Będzie dobrze!!
Musi być dobrze!

buziaki
Marjanna

Mika,

cieszę się razem z Wami z dobrego samopoczucia Męża -)
Dzielny chłopak!!!

A te odcienie bladości, to chyba tak już bywa przy terapii. Przejdzie.
Będzie dobrze !

ściskam
Marjanna

Mika,

na Waszym miejscu podjęłabym taką samą decyzję. Skoro chemia nie wykluczy męża z udziału w badaniu z vemurefanibem to należy jej spróbować. Mąż dotychczas nie był standardowo leczony, więc skutki chemii też mogą okazać się spektakularne, zdecydowanie lepsze niż statystyczne. Trudno w takich chwilach siedzieć bezczynnie.
Będzie dobrze!!

Straszne, że ipi taki drogi. Mika, a może by napisać do Bristol opisując sytuację, w szczególności fakt, że mąż już go przyjmował i prosić o szanse na kontynuowanie? Być może odddział badawczy w Belgii byłby zainteresowany "sprawdzeniem" jaką lek dałby odpowiedź w sytuacji męża? Już go brał - na koszt tej firmy - a dla nich to bezcenne badania. Chętnie pomogę, i jestem przekonana że i biofanka wsparłaby nas merytorycznie w razie potrzeby.

Nie czytałam ostatnio o ipi na wyspach, ale w Cancer Research możnaby też spróbować zasięgnąć informacji odnośnie podawania leku obcokrajowcom w potrzebie?

Ale puki co, mąż ma leczenie i to dobrze, że nie jest pozostawiony sam sobie. Wierzę, że organizm zareaguje na tę chemioterapię. Musi zareagować!

Skieruj go na bloga reżysera Henryka Baranowskiego. Facet zachorował chyba już 12 lat temu na raka - co prawda innego - ale był w stanie marnym. Mimo to, wciąż ma się dobrze. I żyje normalnie, tworzy. Co prawda przyjmuje też różne specyfiki, ale przede wszystkim zaraża wolą walki i jest przykładem, że ta walka prowadzi do zwycięstwa! -)

Mika, a co z tymi podskórnymi guzkami? Zostało to opanowane, czy też liczymy że chemia się z tym upora?

Daj znać, jak przebiega chemia. Mąż jest młody, silny, dlatego wierzę, że zniesie ją dobrze. Mój kuzyn po chemioterapii wracał do pracy przy komputerze i nie odczuwał żadnych skutków ubocznych. Zachował nawet bujną czuprynę

Każdy organizm jest inny.

Dużo siły życzę
i wspieram całym sercem Was oboje

Marjanna

[ Dodano: 2011-08-29, 10:40 ]
Dodam, że przeglądają stronę Bristol w Stanach, tam znalazłam informację, iż można po zalogowaniu nawiązać z firmą kontakt i firma miałaby "dostarczać" lek w sytuacjach ratowania życia - niestety, nie można się tam zalogować z Europy.
Nie jestem pewna, czy "dostarczenie" oznacza nieodpłatne przekazanie, ale taki był przekaz informacji!

MikaS,

wspieram ciebie i męża ze wszystkich sił.
Napisz co u Was? Co z mutacją genu Braf! Czy mąż dostaje już vemurafenib? Nie mogę znaleźć informacji potwierdzających rozpoczęcie w Wwie badań klinicznych z vemurafenib'em. Mam jednak nadzieję, że ruszyły i mąż bierze w nich udział.

Jesteś niezwykła swą siłą.
Będzie dobrze! Dobrze!!
Damy radę przez to przejść
i kiedyś upijemy się jeszcze razem
- wznosząc toast za pokonanie gada!

Jak nie vemurafenib to ipi go pokona!

ściskam mocno

Marjanna