Znalezionych wyników: 7

my myśleliśmy też o odżywianiu pozajelitowym (nie wiem, czy to to samo). Ale nam odmówiono, dopóki mama sama jadła i piła.
Trzeba walczyć do końca więc każde rozwiązanie jest dobre. Mnie jednak powiedziano, że nie można przyzwyczajać / rozleniwiać organizmu - a tak właśnie robią kroplówki i tego typu zabiegi.

[ Dodano: 2013-06-20, 21:43 ]
p.s. nie mam potrzeby (na szczęście tu zaglądać), ale myślałam co u Ciebie

pozdrawiam Ciebie i Mamę.

ankita, coś cisza u Ciebie?
Jak się czujecie - Ty i mama?

Wiesz co - w IO nam powiedzieli, że tak niska waga nie wyklucza lamp. Jedynym przeciwwskazaniem u nas jest żółtaczka.

cześć
a jak mama ogólnie?
u na wygląda, że kryzys minął. skończyły się wymioty, kroplówki mamę nawodniły - teraz już wstaje, je, przytyła ponad dwa kilo (już ma 40 kg na liczniku a było 37 z hakiem przy wypisie).
Mieliśmy mały kryzys - pogotowie i te sprawy. Znów nas straszyli - dwa tygodnie góra. Minęło półtora a mama coraz silniejsza, więc wierzę, że będzie lepiej.
Niestety - jest na plastrach. Niestety i stety - bo przynajmniej nic ją nie boli, ale też dużo śpi.
Przypałętało się też zapalenie oskrzeli, ale jakoś to wszystko mama zwalczyła.
Teraz mamy kolejny cel - byle do świąt, a potem będzie majowy weekend, pierwsza rocznica ślubu i następne święta.
Małymi kroczkami

u nas nie było biopsji. na wszystkich wypisach z Gliwic mamy "prawdopodobnie rak trzustki".

Madzia - a czy masz jakiś pogląd na temat wysokobiałkowego jedzenia stosowanego np. u taterników??
Szukamy czegoś, co wzmocni nasze mamy bardziej niż nutridrinki i zwykłe jedzenie. Osobiście borykam się u mamy z jadłowstrętem, pilnuję ją, karmię - ale chyba nie na tym rzecz polega. Choć lekarze każą mi zapomnieć, że mama przeżyje więcej niż kilka tygodni, ona chce więc my też szukamy

.

Anikta - trzymaj się. Wczoraj jak pisałyśmy, już miałam nadzieję, że moja mama zaczyna powracać do siebie - dziś znowu w szpitalu. Lekarz powiedział dwa mocne zdania - "nie powinienem jej tu przyjąć w takim stanie" i "nie daję gwarancji, że wyjdzie z tego szpitala żywa".
Ta choroba jest jak kolejka górska - ludzie, co nie powinni już żyć wg medycyny - przeżywają kilka - kilkanaście lat, niektórym dawano duże nadzieje - i lipa.
Ja mam ciągle nadzieję, że moja mama jest w tej pierwszej grupie. I że Twoja mama również do niej należy.