Znaleziono 1 wynik

Ankita, przerobiłam raka trzustki z moim kochanym tatą i powiem Ci szczerze, że gdybym byla na Twoim miejscu, bezwzględnie udałabym się tam, gdzie można cokolwiek zdziałać szybciej. Ta choroba potrafi postępowac w takim tępie, że człowiek znika z dnia na dzień. Mój tato czekał na operację tylko 3 tygodnie, podczas których schudł ponad 20kg, kompletnie zatkały mu się przewody żółciowe i kiedy wreszcie dotarł do szpitala, lekarz stwierdził, że poddawanie go tak poważnej operacji w tym stanie nie ma sensu. A jeszcze niespełna miesiąc wcześniej tata się kwalifikował w pełni do operacji i nie dolegało mu nic poza bólami pleców, które nawet nie wymagały leków p-bólowych.
To przerażająca choroba, bardzo Wam współczuję. Róbcie co w Waszej mocy, żeby jak najszybciej udzilono mamie pomocy - wszystko jedno jaką metodą, czas jest naprawdę ważny. Szczególnie w raku trzustki.
pozdrawiam i trzymam kciuki