Znalezionych wyników: 4

Pracując w hospicjum chyba nie da się.... nie przenosić ładunku emocji na życie prywatne.
Tak myślę na podstawie mojej pracy w szpitalu. Po skończonym dyżurze nie umiałam pracy zostawić za drzwiami szpitala.
Jak to mówią nie można być z kamienia ani z gąbki...

Podobnie jest pewnie w pracy w hospicjum. To jest jakby taniec na lince...
Z jednej strony nie można chłonąć wszystkich emocji chorego - grozi to szybkim wypaleniem się, a z drugiej strony nie można ograniczać się
tylko do wypełniania swojej profesji. Krótko mówiąc nie można przeginać w jedna albo drugą stronę.

Nie każdy może pracować w tego typu placówce... Moja siostra jest osoba do tego stopnia wrażliwą, że nawet boi się wejść na nasze forum... :-D

A zmaga się z rakiem tarczycy..

Nie wiem czy czytałyście - jest taka książka pt. Akuszerka dusz, napisana przez pielęgniarkę hospicyjną. Tak jak położna przyjmuje dziecko w czasie porodu, tak ona "oddaje" człowieka w ramiona Bogu. To też jakby poród, ale w drugą stronę. W pewnym sensie pomaga narodzinom do innego życia...

Recenzja od producenta:

Cytat:

Akuszerka dusz, książka o zaskakującym tytule, napisana przez pielęgniarkę hospicyjną, jest poświęcona umierającym chorym, ich zrozpaczonym rodzinom i tym wszystkim, którzy pochylają się nad cierpiącymi, by przynieść im ulgę.

Książka przekazuje bogate doświadczenia osoby poświęcającej wiele uwagi pielęgnacji uszkodzonego przez ciężką chorobę ciała, uśmierzaniu dolegliwości, a także wspieraniu psychicznemu, a nade wszystko duchowemu śmiertelnie chorych pacjentów i ich bliskich.

Akuszerka dusz. Opieka duchowa nad umierającymi - autor: Kathy Kalina

Wszelka pomoc powinna płynąć z serca - tak ?
Dobro okazywane drugiemu człowiekowi musi być autentyczne i w hospicjum, i duchowo...
Anulinka12,
również myślę o tym by pomagać bezinteresownie w hospicjum.. Taki mam cel na niedaleką przyszłość...

Niech tylko wejdę na " prostą "....

Pięknie Aniu, że oferujesz swoją pomoc..., oby takich ludzi było jak najwięcej.

Życzę wytrwałości....